Terrasdilemma's

Tijdelijke terrasvergroting

Tijdens de coronapandemie gold een anderhalve meter afstand advies. Dat maakte dat vooral kleine bedrijven onvoldoende gasten konden ontvangen om nog enigszins rendabel te exploiteren. Tevens waren besmettingsrisico’s in de buitenlucht geringer dan binnen. Daarom verleenden gemeenten toestemming de terrassen tijdelijk te vergroten. Met name in centra zijn gemeenten veelal eigenaar van de grond en bovendien de vergunningverlener. In de vergunning staat het aantal m² die de horecaondernemer mag gebruiken. In terrasregels is opgenomen hoeveel stoeltjes er maximaal per m² geplaatst mogen worden. Met die anderhalve meter regel was ook het terras te klein, dus te weinig omzet. Forse verruimingen van de terrassen werden via tijdelijke regelingen toegestaan. Met die verruimingen konden ondernemers min of meer een gelijk aantal terrasbezoekers placeren met in acht name van de anderhalve meter regel.

Onder druk van ondernemers hebben veel gemeenten ook de huur van de grond, precario, tijdelijk van tafel geveegd. Dat gaat vaak om forse bedragen. Een mooi gebaar, alleen jammer voor ondernemer die de grond heeft gekocht of gehuurd.

Grote terrassen brengen meer op

Geleidelijk zijn de coronaregels versoepeld en is de anderhalve meter regel losgelaten. Een mooie zomer volgde en horecaondernemers draaiden prachtomzetten op die grote terrassen. Veel ondernemers wisten niet wat ze overkwam. De gasten hadden de portemonnees vol en bestelden volop dure cocktails, speciaal bieren, borrelplanken en gebak, want het kon weer. De verruimde terrassen die nu bomvol werden gezet met stoeltjes waren een zegen voor horecaondernemers én de dorstige bezoekers.

Omwonenden, horecabedrijven zonder terras, andere ondernemers in straat of plein, maar ook mensen met oog voor de openbare ruimte en minder validen roerden zich steeds vaker. Werd het niet tijd de straat terug te geven aan de publieke functie? Te zorgen dat je weer normaal door de winkelstaat kon bewegen? De geluidsoverlast weer terug te dringen? Creatieve bouwsels en het teveel aan terrasschotten uit het straatbeeld te halen?

In gemeentehuizen vragen veel bestuurders en ambtenaren zich nu af: kunnen we dat wel maken? Of laten we die getroffen sector weer even profiteren?  Ook de volgende crisis dient zich aan: geëxplodeerde energietarieven.  En of dit nog niet genoeg is, de CO2 en andere milieudiscussies: wat doen we met energieverslindende terrasverwarming nu het kouder wordt? Kan dat nog wel?

Knopen doorhakken

Tijd om knopen door te hakken. Kijk wel eerst kritisch naar de oude terrasregels en actualiseer ze waar nodig. En ja, soms kun je verruiming permanent maken, en bij andere situaties gaan we gewoon weer naar het oude normaal.  En vergeet niet: kwalitatief goede terrassen kunnen ook onbekende delen van de binnenstad beter op de kaart zetten, mits passend bij de sfeer aldaar!