Huisvesting spoedzoekers heeft haast

De behoefte aan geschikte huisvesting voor 'spoedzoekers' is extreem hoog. Spoedzoekers zijn woningzoekenden vanwege hun uitzonderlijke situatie, zoals vluchtelingen, internationale werknemers, jongeren of gescheiden mensen. Al jaren probeert de regering de procedures te vereenvoudigen en verkorten. Lokaal blijven deze aanvragen liggen bij ambtenaren vanwege het capaciteitstekort bij gemeenten. Een deel van het probleem ligt bij de gevoeligheid van deze dossiers. Bijvoorbeeld als de buurt huiverig is, blijft de beslissing uit. De urgentie voor het tekort aan deze huisvesting wordt daarbij uit het oog verloren. Terwijl juist het grote huisvestingstekort daadkracht vraagt van lokale bestuurders.

Zonder draagvlak geen vergunning

Kunnen we met spoed bouwen om te voorzien in de behoefte van woningzoekers? Ontwikkelaars staan vaak te trappelen, maar voor de bouw zijn procedures noodzakelijk. En draagvlak bij de omgeving is een must. Vaak stranden kansrijke locaties bij de vergunningprocedure vanwege het gebrek aan draagvlak in de buurt. Maar wanneer geen geschikte locaties worden gevonden, wordt het tekort op de woningmarkt alleen maar groter. Dat beseffen omwonenden vaak niet. De reguliere woningen worden dan namelijk in gebruik genomen door spoedzoekers. Het Rijk biedt verschillende oplossingen om aanvragen sneller te behandelen, bijvoorbeeld het aanmelden van een locatie als pilot. Zo krijg je binnen 8 weken een vergunning (normaal 26 weken).

Meer huisvesting verlaagt de druk op de woningmarkt

De verantwoordelijkheid om meer huisvesting te creëren voor spoedzoekers zit niet alleen bij lokale bestuurders. Iedere inwoner kan een steentje bijdragen door zich flexibeler op te stellen. Uiteindelijk zijn we er met zijn allen bij gebaat als de druk op de woningmarkt minder groot wordt.